رجم در اقوام پیشین (قرآن)بنا به آیات قرآن، در امت‌های پیشین، رجم یکی از روش‌های مجازات مجرمان بوده است. ۱ - قوم ابراهیمتهديد آزر به ابراهیم علیه‌السلام براى رجم وى، در صورت دست نكشيدن از بت‌ستيزى: «قالَ أَ راغِبٌ أَنْتَ عَنْ آلِهَتِي يا إِبْراهِيمُ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ وَ اهْجُرْنِي مَلِيًّا؛گفت: اى ابراهيم! آيا تو از معبودهاى من روى‌گردانى؟! اگر از اين كار دست برندارى، تو را سنگسار مى‌كنم. و براى مدتى طولانى از من دور شو!» ۲ - دوران اصحاب کهفرجم اصحاب کهف به دست دشمنان کافر، در صورت يافتن آنان: «... فَأْوُوا إِلَى الْكَهْفِ ... إِنَّهُمْ إِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ يَرْجُمُوكُمْ أَوْ يُعِيدُوكُمْ فِي مِلَّتِهِمْ وَ لَنْ تُفْلِحُوا إِذاً أَبَداً؛... به غار پناه بريد؛ ... زيرا اگر آنان به شما دسترسى پيدا كنند، سنگسارتان مى‌كنند؛ يا شما را به آيين خويش باز مى‌گردانند؛ و در آن صورت، هيچگاه روى رستگاری را نخواهيد ديد.» ۳ - مردم انطاکیهتهديد به رجم پيامبران انطاکیه، از سوى مردم، در صورت تبليغ رسالت خود: «وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا أَصْحابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جاءَهَا الْمُرْسَلُونَ قالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنا بِكُمْ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَ لَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذابٌ أَلِيمٌ؛و براى آنها، اصحاب شهر انطاكيه را مثال بزن هنگامى كه فرستادگان خدا به سوى آنان آمدند. آنان گفتند: ما شما را به فال بد گرفته‌ايم و شما را شوم مى‌دانيم)، و اگر از اين سخنان دست برنداريد شما را سنگسار خواهيم كرد و عذاب دردناكى از ما به شما خواهد رسيد!» ۳.۱ - سرزنش تهدیدکنندگانسرزنش مردم انطاكيه از جانب پيامبران‌شان، جهت تهديد كردن آنان به رجم: «وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا أَصْحابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جاءَهَا الْمُرْسَلُونَ قالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنا بِكُمْ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَ لَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذابٌ أَلِيمٌ قالُوا طائِرُكُمْ مَعَكُمْ أَ إِنْ ذُكِّرْتُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ؛و براى آنها، اصحاب شهر انطاكيه را مثال بزن هنگامى كه فرستادگان خدا به سوى آنان آمدند. آنان گفتند: ما شما را به فال بد گرفته‌ايم و شما را شوم مى‌دانيم)، و اگر از اين سخنان دست برنداريد شما را سنگسار خواهيم كرد و عذاب دردناكى از ما به شما خواهد رسيد! فرستادگان گفتند: اگر درست بينديشيد فال بد شما با خود شماست، بلكه شما گروهى اسرافكاريد.» ۴ - قوم شعیباحترام قبيله شعیب علیه‌السلام در نزد مردم مدین، مانع رجم آن حضرت: «قالُوا يا شُعَيْبُ ما نَفْقَهُ كَثِيراً مِمَّا تَقُولُ وَ إِنَّا لَنَراكَ فِينا ضَعِيفاً وَ لَوْ لا رَهْطُكَ لَرَجَمْناكَ ...؛گفتند: اى شعيب! بسيارى از آنچه را مى‌گويى، ما نمى‌فهميم؛ و ما تو را در ميان خود، ضعيف مى‌يابيم؛ و اگر بخاطر قبيله كوچكت نبود، تو را سنگسار مى‌كرديم؛ و تو در برابر ما قدرتى ندارى.» ۵ - قوم فرعونتصميم فرعونيان بر رجم موسی علیه‌السلام، پس از شنيدن پيام رسالت او: «وَ لَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَ جاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ وَ إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ؛ما پيش از اينها قوم فرعون را آزموديم و پيامبر بزرگوارى به سراغشان آمد. و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‌برم از اين‌كه مرا متهم كنيد.» ۵.۱ - پناه بردن به خداپناه بردن موسى عليه‌السلام به خدا، از رجم، به وسيله فرعونیان: «وَ لَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَ جاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ وَ إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ؛ما پيش از اينها قوم فرعون را آزموديم و پيامبر بزرگوارى به سراغشان آمد. و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‌برم از اين‌كه مرا متهم كنيد.» ۶ - قوم نوحتهديد نوح علیه‌السلام به رجم از ناحيه قوم خويش، در صورت دست برنداشتن از تبلیغ: «قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ؛گفتند: اى نوح! اگر از ادعاهاى خود دست برندارى، سنگسار خواهى شد.» ۷ - پانویس
۸ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۴، ص۳۸۲، برگرفته از مقاله «رجم در اقوام پیشین». رده‌های این صفحه : رجم | موضوعات قرآنی
|